Logo Hemmes Advocatuur

Personen en familierecht

In het personen en familierecht spelen persoonlijke omstandigheden van partijen een grote rol. Dat maakt dat iedere zaak anders is en een op maat gesneden aanpak noodzakelijk is. De advocaten van Hemmes & De Boer kennen uit ervaring de impact van dit soort zaken en door de ruime ervaring kunnen wij u kundig bijstaan zonder voorbij te gaan aan uw emotie.

Wij bieden u ondersteuning op de volgende gebieden:

  • Echtscheiding en echtscheidingsbemiddeling (mediation)
  • boedelverdeling/afwikkeling huwelijkse voorwaarden
  • beëindiging samenleving/ geregistreerd partnerschap
  • opstellen ouderschapsplan
  • vaststellen en wijziging partneralimentatie en/of kinderalimentatie
  • gezag en omgang met kinderen
  • adoptie, erkenning, naamswijziging
  • ondertoezichtstelling, uithuisplaatsing
  • curatele, meerderjarigenbewind en mentorschap

Mocht het door u gezochte onderwerp in deze lijst niet voorkomen, aarzel dan niet en neem contact op met Hemmes & De Boer advocaten

Echtscheiding

Een echtscheiding is een diep ingrijpende gebeurtenis in het leven van mensen. Juist daarom is het belangrijk dat u zich goed laat voorlichten over de verschillende mogelijkheden. Scheiden kan op verschillende manieren:

  • via bemiddeling ( mediation ). Beide partners worden bijgestaan door één advocaat. De gevolgen van de echtscheiding worden in onderling overleg geregeld en door de advocaat vastgelegd in een overeenkomst ( echtscheidingsconvenant ). Indien er minderjarige kinderen zijn stelt de advocaat eveneens een ouderschapsplan op waarin de afspraken over de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken worden vastgelegd. Partners hoeven niet naar de rechtbank toe. De echtscheiding wordt bij de advocaat aan tafel geregeld.
  • via overleg. Beide partners hebben ieder een eigen advocaat. Bij de overlegscheiding proberen de advocaten met beide partijen tot afspraken te komen.
  • Via de rechtbank. Indien overleg niet meer mogelijk is zal de rechter een knoop doorhakken over de geschilpunten. Iedere partij is verplicht zich bij te laten staan door een advocaat.

Terug naar boven

Online scheiden

Online scheiden is met name geschikt voor mensen die snel willen scheiden en slechts in beperkte mate behoefte hebben aan juridisch advies omdat u op vrijwel alle onderdelen van de scheiding zelf afspraken heeft gemaakt. (alimentatie, ouderschapsplan, boedelverdeling, afwikkeling huwelijkse voorwaarden). Uitwisseling van vrijwel alle informatie kan per e-mail of per post plaatsvinden. Als u geïnteresseerd bent in online scheiden, dan kunt u ons mailen of neem contact met ons kantoor op. Na kort telefonisch contact zal de advocaat beoordelen of uw echtscheiding online kan worden afgerond. Aan u zal vervolgens duidelijk gemaakt worden welke stukken aangereikt zullen moeten worden en wat de kosten zullen zijn.

Terug naar boven

Kinderen / Ouderschapsplan / Kinderalimentatie

Na de echtscheiding houden beide ouders volgens de wet gezamenlijk het gezag over hun minderjarige kind(eren). In uitzonderlijke gevallen kan de rechtbank slechts één ouder met het gezag belasten.

De wet schrijft voor dat als ouders uit elkaar gaan of willen scheiden, zij een ouderschapsplan dienen op te stellen waarin zij afspraken maken over de verdeling van zorg- en opvoedingstaken en overige zaken aangaande de minderjarige kinderen. In het kader van een echtscheiding zal moeten worden bepaald bij welke ouder de kinderen in de toekomst zullen gaan wonen. De kinderen hebben recht op omgang met de ouder bij wie zij niet wonen. De ouders kunnen die omgang naar eigen inzicht invullen. Als ze het daarover niet eens worden, zal de rechtbank vaststellen hoe de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken er uit dient te zien. De rechter kan zich hierin laten voorlichten door de Raad voor de Kinderbescherming. Deze organisatie wordt altijd door de rechtbank ingeschakeld indien er minderjarige kinderen in het spel zijn. Het belang van de kinderen staat daarbij altijd voorop.

Beide ouders zijn volgens de wet verplicht om naar rato van hun financiële draagkracht bij te dragen in de kosten van verzorging en opvoeding van hun kind(eren). De hoogte van deze kinderalimentatie is afhankelijk van het gezinsinkomen van partijen ten tijde van het huwelijke en de draagkracht van de ouders ná de echtscheiding. Voor de vaststelling van de kinderalimentatie worden speciaal daarvoor ontwikkelde normen, die ook wel de “Tremanormen” worden gehanteerd. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van tabellen die door het NIBUD zijn opgesteld. De verplichting tot het betalen van kinderalimentatie duurt in principe tot het 21e jaar van het kind. De kinderalimentatie wordt jaarlijks op 1 januari met een wettelijk indexeringspercentage verhoogd.

Terug naar boven

Partneralimentatie

De behoefte aan partneralimentatie wordt bepaald door de welstand van het gezin tijdens het huwelijk, waarbij onder meer het inkomen, het uitgavenpatroon en het spaargedrag van de partijen relevant zijn. Vervolgens wordt bekeken of de andere echtgenoot voldoende draagkracht heeft om (al dan niet gedeeltelijk) in die behoefte te voorzien. Recht op partneralimentatie bestaat in beginsel voor de duur van twaalf jaar, te rekenen vanaf het moment dat de echtscheiding definitief is. Als het huwelijk minder dan vijf jaar heeft geduurd en er geen kinderen uit het huwelijk zijn geboren, dan geldt de verplichting net zolang als het huwelijk geduurd heeft. Het bedrag wordt jaarlijks op 1 januari geïndexeerd met een wettelijk indexeringspercentage. Partneralimentatie is fiscaal (naar progressief tarief) belast bij de alimentatiegerechtigde en aftrekbaar voor de alimentatieplichtige. De alimentatie wordt meestal in maandelijkse termijnen betaald, maar kan ook in één keer worden afgekocht. De hoogte en/of de duur van overeengekomen of opgelegde alimentatie kan worden gewijzigd als sprake is van gewijzigde omstandigheden. Dat kan bijvoorbeeld een daling zijn van het inkomen van de alimentatieplichtige, of een stijging van het eigen inkomen van de alimentatiegerechtigde. De verplichting tot het betalen van partneralimentatie eindigt als de alimentatiegerechtigde gaat samenwonen met een ander alsof er sprake is van een huwelijk.

Terug naar boven

Boedelverdeling / Afwikkeling huwelijkse voorwaarden

Als echtgenoten voor of tijdens hun huwelijk géén huwelijkse voorwaarden hebben laten opstellen, zijn zij in gemeenschap van goederen gehuwd. In dat geval zijn alle goederen en schulden van de echtgenoten gemeenschappelijk, ongeacht of deze voor of tijdens het huwelijk zijn verworven of aangegaan. Een uitzondering geldt voor zogenaamde “verknochte goederen en schulden” die slechts in de gemeenschap vallen voorzover de verknochtheid zich hier niet tegen verzet. Goederen waarvan bij uiterste wilsbeschikking van de erflater of bij de gift is bepaald dat zij buiten de gemeenschap vallen, maken evenmin onderdeel uit van de gemeenschap van goederen. In geval van echtscheiding dienen alle goederen en schulden van de gemeenschap bij helfte te worden verdeeld.

Veel mensen laten door de notaris voor of tijdens het huwelijk huwelijksvoorwaarden opstellen. Veelal wordt daarin een zogenaamd Amsterdamse verrekenbeding opgenomen. Zo’n beding kan bepalen dat echtgenoten ieder jaar hun overgespaard inkomen – dat is kort gezegd het inkomen van beide partijen in enig jaar minus alle kosten van de huishouding – bij helfte moeten verdelen. In de praktijk gebeurt dat zelden. Het is lange tijd de vraag geweest of er dan aan het einde van het huwelijk nog iets te verrekenen valt en zo ja, wat. Mede naar aanleiding van een stroom van rechterlijke uitspraken is per 1 september 2002 een regeling over dergelijke verrekenbedingen in de wet opgenomen. Daarin is onder meer vastgelegd op welke wijze de verrekening moet plaatsvinden als het verrekenbeding tijdens het huwelijk niet is uitgevoerd. In beginsel dient dan al het vermogen dat aan het einde van het huwelijk aanwezig is, te worden verrekend, waarbij per saldo ieder de helft van de waarde krijgt. Tegenbewijs is echter mogelijk. Als een echtgenoot bijvoorbeeld kan aantonen dat hij/zij vóór het huwelijk reeds beschikte over een bepaald vermogen of dat hij tijdens het huwelijk een erfenis of schenking heeft ontvangen, dan blijft dat vermogen buiten de verrekening. Voorwaarde is dan echter wel dat dat vermogen aan het eind van het huwelijk nog steeds aantoonbaar aanwezig is of aantoonbaar is geïnvesteerd in een ander vermogensbestanddeel.

Terug naar boven

Beëindiging samenwoning

Bent u het samen eens over de beëindiging van uw samenlevingsrelatie met of zonder samenlevingscontract, dan hoeft u geen advocaat in te schakelen. Het is wel verstandig om uw afspraken door een advocaat te laten bekijken en vastleggen. Indien u het samen niet eens bent, dan is het raadzaam om een advocaat te raadplegen.

Terug naar boven

Pensioen

Allebei de partners hebben recht op de helft van het tijdens het huwelijk opgebouwde pensioen, tenzij er in onderling overleg andere afspraken zijn gemaakt. Wanneer u het pensioenfonds binnen twee jaar na de scheiding op de hoogte brengt, zal het pensioenfonds in de toekomst ieder het ‘eigen’ aandeel in de ouderdomspensioenrechten rechtstreeks uitbetalen. Het uit te keren bedrag moet daarvoor wel boven een minimumgrens liggen. De gesplitste uitbetaling vindt plaats zolang beide partners in leven zijn.

Naast het ouderdomspensioen is het bijzonder nabestaandenpensioen een bespreekpunt. Bij een echtscheiding krijgt de ex-partner een deel van het opgebouwde nabestaandenpensioen. Het gaat dan om het deel dat voor de scheiding is opgebouwd. Dit wordt het bijzonder nabestaandenpensioen genoemd. Een eventuele nieuwe partner ontvangt het deel dat is opgebouwd na de scheiding.

Terug naar boven

Gezag

Kinderen staan onder het gezag van hun ouders. Bij een scheiding blijven ouders samen gezamenlijk belast met het ouderlijk gezag. Behalve als er gegronde redenen zijn om aan de rechter te vragen om slechts één van de ouders na de scheiding met het gezag te belasten. Belangrijke beslissingen over het kind moeten door de ouders in principe samen worden genomen. Dus ook na de scheiding. Het is van belang dat scheidende ouders in het ouderschapsplan met elkaar afspraken maken over de manier waarop beslissingen over hun kind worden genomen; in overleg of zonder overleg.

Als het ouders ook na de scheiding lukt om met elkaar over de kinderen te blijven praten, zullen er minder conflicten zijn. Rechters moeten namelijk nogal eens een beslissing nemen als één ouder met de kinderen wil verhuizen en de andere ouder deze verhuizing te ver weg vindt, zodat deze de kinderen dan minder vaak bij zich kan hebben. Een co-ouderschapsregeling wordt bijvoorbeeld meestal onmogelijk als één van de ouders naar een andere plaats verhuist, verder weg. Het verdient daarom aanbeveling om verhuisbeslissingen alleen in overleg met de ex-partner te nemen als er kinderen in het spel zijn. De advocaat kan u informeren en adviseren over gezagskwesties.

Terug naar boven

Neem vrijblijvend contact op